نگاهت شكست ستمگري ست نگاهي كه عرياني روح مرا از مهر
جامه اي كرد بدان سان كه كنو نم شبِ بي روزنِ هرگز چنان نمايد
كه كنايتي طنز الود بودست و چشمانت گفتند كه فردا روز
ديگريست.......