دشت بوي داغ ماتم مي دهد
لحظه ها بوي محرم مي دهد
كربلا يعني غمي دلگير و زرد
كودكاني تشنه در آغوش درد
كربلا يعني شقايق وش شدن
در ميات سينه ها آتش شدن
خيمه هايي ساده در دشت بلا
كربلا يعني غم آل عبا
كربلا يعني ز خود فارغ شدن
كودكي شش ماه و بالغ شدن
كربلا قنداق سرخ اصغر است
شرح پيكار علي اكبر است
كربلا يعني دو دست از تن جدا
كربل يعني عروجي تا خدا
كربلا يعني سر پاك حسين
پيكر افتاده بر خاك حسين
كربلا يعني شقليق وش شدن
در ميان سينه ها آتش شدن
