بارگاهی سبز در مزاری سفید پوش...
و این مکعب سنگی متمرکز...
تندیس علامتی ست
که ابراهیم خشت به خشتش را
برای
علی...
و سجده گاه آدمیان:
واین مدار نامرئی که مشتریانش از جنس آدمیان است حول کدام چیستی می چرخد؟
پاسخ روشنی در دست نیست ،
تنها تلسکوپ هوا در دست توست ؛ حس میکنی چیزی را که توصیف نمیتوانی ؛
پاسخ اتفاقی ست که در راه است
اتفاقی که تا بوقوع نپیوندد پرسشی را جوابی نخواهد داشت:
پاسخ در متن و رسیدن است ؛ پاسخ در مشاهده است ؛ پاسخ در حرکت و طواف است ؛
((()))
وقتی که وارد میشی
انقدر بهت میگیرتت که حتی اشهد ها و لبیک هاتو فراموش میکنی
همه جا رو که نیگا میکنی زیبایی هست و زیبایی...
احساس میکنی که به انتهای دنیا رسیدی
دیگه ازینجا جلوتر وجود نداره ، جاییه که همه ی مسیرها به طرفش خاتمه پیدا میکنه
البته به این مساله آگاهم که تا نری نمیتونی اون چیزیو که میگم درک کنی.
ان شا الله قسمت تو هم میشه...